Hoewel FaaS een krachtige en schaalbare technologie is, heeft het ook enkele beperkingen en grenzen, zoals:
1. Runtime-beperkingen: FaaS-platforms stellen vaak beperkingen vast voor de maximale runtime en geheugen die een functie kan gebruiken. Dit kan problematisch zijn voor taken die veel tijd en rekenkracht vergen of grote hoeveelheden gegevens moeten verwerken.
1. Beperkte netwerktoegang: FaaS-functies zijn vaak beperkt tot het gebruik van specifieke toegestane netwerkprotocollen. Het is mogelijk dat bepaalde netwerkvereisten niet compatibel zijn met FaaS.
1. Korte-termijnopslag: FaaS-platforms bieden over het algemeen minimale opslagmogelijkheden voor functies. Dit kan problematisch zijn voor functies met grote gegevenssets of lange-termijnopslagvereisten.
1. Vendor lock-in: Door het gebruik van FaaS-platforms kan er een afhankelijkheid ontstaan van een specifieke leverancier. Dit kan de verhuizing van applicaties naar verschillende cloudproviders bemoeilijken.
1. Debugging: Debugging en testen van FaaS-omgevingen kan lastiger zijn dan bij traditionele applicatieomgevingen.
1. Kosten: FaaS kan relatief duur zijn, met name voor gebruik van grote hoeveelheden resources, zoals CPU-tijd en netwerkgebruik. Bovendien kunnen verborgen kosten, zoals kosten voor het uitvoeren van externe services, gecompliceerd zijn.
