WebDAV-servers ondersteunen het ontdekken van bronnen door het implementeren van het HTTP-protocol en het aanbieden van serverinformatie via HTTP-headers. Deze headers bevatten informatie over de beschikbare bronnen op de server, zoals de inhoud van een directory, de eigenschappen van een bestand en de mogelijkheden die beschikbaar zijn voor het maken, bewerken en verwijderen van bronnen.
Daarnaast kan de server ook de DAV-header (HTTP/1.1 207 Multi-Status) gebruiken om meerdere antwoorden te geven op een enkel request. Met behulp van XML-documenten kan de server gedetailleerde informatie verstrekken over de beschikbare bronnen en hun eigenschappen.
WebDAV-clients maken gebruik van deze informatie om te communiceren met de server en om op een gestructureerde manier alle beschikbare bronnen te ontdekken. Dit zorgt voor een efficiënte en gestroomlijnde manier van communicatie tussen client en server.
