Linux Containers (LXC) gebruiken naamruimten (namespaces) om processen te isoleren. Dit is onderdeel van het grotere concept van virtualisatie binnen het Linux-besturingssysteem. Het gebruik van naamruimten zorgt ervoor dat processen in verschillende containers hun eigen unieke weergave hebben van het systeem, inclusief hun eigen proces-ID-ruimte, netwerkinterface en gemonteerde bestandssystemen.
Hier zijn enkele stappen over hoe je naamruimten kunt gebruiken om processen in LXC te isoleren:
1. Installeer LXC: Voordat je met LXC kunt beginnen, moet je het op je systeem installeren. Afhankelijk van je Linux-distributie varieert dit proces enigszins, maar het komt meestal neer op een enkel commando via de pakketbeheerder van je systeem, bijvoorbeeld `sudo apt-get install lxc` voor Ubuntu.
1. Maak een nieuwe container: Met LXC geïnstalleerd, kun je je eerste container maken. Dit kan gedaan worden met een commando als `lxc-create -t download -n mycontainer — -d ubuntu -r xenial -a amd64`.
1. Start de container: Zodra de container is gemaakt, kun je hem starten met `lxc-start -n mycontainer`.
1. Betreed de container: Nadat de container is gestart, kun je hem betreden met een commando als `lxc-attach -n mycontainer`.
Je bent nu binnen in je LXC-container en alle processen die je hier uitvoert zullen worden geïsoleerd van de rest van het systeem.
Bedenk dat dit een vereenvoudigd overzicht is. De details van het proces kunnen variëren en je moet altijd de documentatie raadplegen en bekend raken met de tools die je gebruikt.
