Het ordenen van gegevens in MongoDB hangt af van de specifieke gebruiksscenario’s. Echter, volgen hier een paar basisregels:
1. Documentstructuur: In een documentgerichte database zoals MongoDB is het meestal het beste om gegevens samen te groeperen, die vaak samen worden gelezen. Dit wordt normaliter ‘dichtbijheid’ van gegevens genoemd.
1. Inbedding v/s Referenties: Of een gegeven moet worden ingebed in een enkel document of moet worden gesplitst over meerdere documenten, hangt af van de grootte van de gegevens en hoe ze worden gebruikt. Hoewel inbedding leidt tot betere prestaties bij het lezen van gegevens, kan het leiden tot verspilling van ruimte en lange opzoekingen bij het schrijven van gegevens.
1. Indexering: MongoDB ondersteunt secundaire indexen, waardoor het opzoeken van gegevens sneller wordt. Gebruik ze verstandig om de leesprestaties te verbeteren, maar houd er rekening mee dat ze extra ruimte innemen en de schrijfprestaties kunnen beïnvloeden.
1. Sharding: Als de data te groot is om op één machine te passen, kan MongoDB’s sharding functie worden gebruikt om gegevens over meerdere servers te verdelen. Sharding moet echter verstandig worden gebruikt, aangezien het toevoegen van meer shards de complexiteit en overhead kan verhogen.
1. Gegevensnormalisatie: Hoewel MongoDB het mogelijk maakt om gedupliceerde gegevens op te slaan, kan het nog steeds nuttig zijn om gegevens te normaliseren om redundante gegevens en inconsistenties te vermijden.
1. Denormalisatie: Soms kan het echter nuttig zijn om gegevens te denormaliseren en redundante gegevens op te slaan voor betere leesprestaties, vooral als de gegevens zelden worden bijgewerkt.
Het is belangrijk om vooraf goed te bedenken hoe de gegevens zullen worden gebruikt om zo de structuur op de beste manier vorm te geven. In veel gevallen kan het nuttig zijn om verschillende benaderingen te testen om te zien wat het beste werkt.
