MongoDB en Redis zijn beide NoSQL-databases maar ze worden gebruikt voor verschillende doeleinden en ze hebben verschillende functionele kenmerken.
1. Dataopslag: MongoDB slaat gegevens op in een vorm die vergelijkbaar is met JSON, bekend als BSON. Hierdoor kunnen complexe hiërarchieën en relaties tussen gegevens worden opgeslagen in een enkel document. Aan de andere kant slaat Redis voornamelijk sleutel-waardeparen op als strings, maar ondersteunt ook andere datatypen zoals lijsten, sets, gesorteerde sets, enz.
1. Gebruik: MongoDB is een goede keuze voor systemen die grote hoeveelheden gegevens moeten opslaan en manipuleren met verschillende soorten zoekopdrachten, bijvoorbeeld een content management systeem. Redis wordt daarentegen vaak gebruikt als in-memory data store of cache en voor real-time analysetoepassingen.
1. Snelheid: Aangezien gegevens in Redis in het geheugen worden opgeslagen, is het toegang tot gegevens in Redis over het algemeen sneller dan in MongoDB, dat gegevens op een harde schijf opslaat.
1. Persistentie: MongoDB ondersteunt duurzame opslag – als gegevens eenmaal zijn geschreven, blijven ze op de harde schijf, zelfs als de stroom uitvalt. Redis, aan de andere kant, slaat gegevens op in het geheugen en hoewel het opties biedt voor snap-shotting en loggen op de schijf, kan het de gegevens verliezen als het proces wordt afgesloten.
1. Schaalbaarheid: Beide ondersteunen horizontale schaalbaarheid, maar MongoDB biedt ingebouwde ondersteuning voor sharding, waardoor de gegevens kunnen worden verdeeld over meerdere servers om de lees- en schrijfwerkbelasting te verdelen. Bij Redis moet sharding meestal in de applicatielaag worden geïmplementeerd.
Samengevat, MongoDB en Redis hebben hun eigen sterke en zwakke punten en zijn geschikt voor verschillende soorten applicaties en vereisten.
