Overerving is een fundamentaal concept van object-georiënteerde programmering (OOP) waarbij een classe (de kind classe of subclass) ‘erft’ methoden en variabelen van een andere classe (de parent classe of superclasse). Hierdoor kunt u functionaliteiten hergebruiken zonder ze opnieuw te schrijven. Dit bevordert code herbruikbaarheid en modulaire programmering.
In Python werkt overerving als volgt:
```
class ParentClass:
# Eigenschappen en methoden van de ouder classe
…
class ChildClass(ParentClass):
# De kind classe erft de eigenschappen en methoden van de ouder classe
…
```
Laten we een voorbeeld bekijken waarin we een ParentClass “Animal” hebben en een ChildClass “Dog”:
```
class Animal:
def __init__(self, name): # constructor van classe Animal
self.name = name
class Dog(Animal): # Dog erft van Animal def speak(self): # overschrijven van methode speak() return ‘Woef!’
d = Dog(‘Max’)
print(d.name) # Output: Max
print(d.speak()) # Output: Woef!
```
In dit voorbeeld heeft de klasse Dog methoden en eigenschappen geërfd van Animal. Maar we hebben ook de methode speak() overschreven in de Dog classe, wat een voorbeeld is van methode overschrijven. Als we een instantie van Dog maken en de methode speak() aanroepen, gebruikt Python de versie in de Dog classe omdat deze de versie in de Animal classe overschrijft.
Daarnaast kan een kindklasse ook nieuwe methoden en eigenschappen hebben die niet aanwezig zijn in de ouderklasse.
```
class Dog(Animal):
def wag_tail(self):
return ‘Waggelt met de staart‘
```
Nu heeft de Dog classe een extra methode wag\_tail() die de Animal classe niet heeft. Hiermee toont Python aan dat kindklassen methoden en eigenschappen kunnen erven van ouderklassen, methoden kunnen overschrijven en ook nieuwe methoden kunnen introduceren.
