WebDAV (“Web Distributed Authoring and Versioning”) is een uitbreiding van het HTTP-protocol dat specifiek is ontworpen voor het creëren, bewerken en beheren van webinhoud zoals documenten en afbeeldingen. Het is ontworpen om het werken met webinhoud efficiënter te maken door gebruikers in staat te stellen om via het internet bestanden direct te openen, bewerken en op te slaan zonder de noodzaak van een lokale kopie.
HTTP daarentegen is het standaardprotocol op internet dat verantwoordelijk is voor de communicatie tussen webbrowsers en webservers. Het wordt gebruikt om informatie op te halen en te verzenden, zoals webpagina’s en afbeeldingen, via het internet.
De belangrijkste verschillen tussen WebDAV en HTTP zijn:
1. Functionaliteit: WebDAV biedt extra functionaliteit voor het creëren, bewerken en beheren van webinhoud, terwijl HTTP voornamelijk is ontworpen voor het ophalen en verzenden van informatie.
1. Specifieke functies: WebDAV voegt extra functies toe aan HTTP, zoals de mogelijkheid om bestanden te vergrendelen om te voorkomen dat andere gebruikers deze bewerken terwijl ze in gebruik zijn.
1. Snelheid en efficiëntie: WebDAV heeft meer overhead dan HTTP vanwege de extra functies die worden toegevoegd, waardoor het minder snel en efficiënt kan zijn dan HTTP.
1. Gebruik: WebDAV wordt voornamelijk gebruikt voor het beheren van webinhoud zoals documenten en afbeeldingen, terwijl HTTP algemeen wordt gebruikt voor het ophalen en verzenden van informatie via het internet, inclusief webinhoud.
In het kort: WebDAV is een uitbreiding van de functionaliteit van HTTP, speciaal ontworpen voor het beheren van webinhoud, terwijl HTTP het standaardprotocol is dat wordt gebruikt voor de communicatie tussen webbrowsers en webservers om informatie op te halen en te verzenden via het internet.
